Dank je wel buurvrouw

Ik kreeg behoorlijk op mijn donder

Het is vandaag 21 oktober. Gisteren was Wilma jarig en hebben we vooral niets gedaan en thuis wat tv gekeken en vooral uitgerust. De verjaardag hadden wij ons anders voorgesteld omdat we al afgelopen maandag naar Noordwijk zouden gaan. Maar dat doen we gewoon een andere keer over.

De afgelopen nacht heb ik sinds een week zonder hulp van een slaappil, morfine of paracetamol, minstens 6 uur achtereen doorgeslapen. Ik merk gelukkig dat de antibioticakuur begint aan te slaan. Neem extra vitamine C en ben weer begonnen met citroen met baking soda. Want als ik eerlijk ben, dan moet ik toegeven dat ik daar de laatste twee weken niet heel consequent meer in was. Dat komt omdat ik op tabletten stuitte waarmee ik de ph waarde omhoog kan krijgen. Gewoon na iedere maaltijd zon ding er in en ik bereik wat ik wil.

Echter kwam mijn Bulgaarse onderbuurvrouw op bezoek en kreeg ik van onderuit. Citroen met baking soda doet blijkbaar zoveel meer? Dus ik ben er weer mee begonnen. Ze heeft voor mij een brouwseltje gemaakt met honing, mosterd en lijnzaad en dat neem ik ook met enige regelmaat. Het hoesten zou ermee op houden.

Ook adviseerde ze mij drie maal daags stuifmeel korrels te nemen. Gewoon per keer twee theelepels in een kopje een beetje oplossen in water en opdrinken.

En niet te vergeten de vitamine B17 die je in oa. abrikozenpitten vindt, waar ik het al eerder over had. Maar ook in de pitten van appels. Nu heb ik gemalen abrikozenpitten, dus ook daar ben ik weer mee begonnen. Een theelepel oplossen in een beetje water en klaar. Kanker is blijkbaar niet blij met B17? ( gewoon even in Google intikken en je weet net zoveel als ik)

Vanmorgen rond een uur of 5 werd ik hoestend wakker. Dat heeft een half uur tot een uur geduurd. Samen met Wilma een bak thee gedronken en vervolgens in de woonkamer samen in slaap gevallen. We hebben zeker nog een uur tot twee uur bijgetankt. Blij dat ik weer kan slapen zeg. Ik was ook erg onrustig in mn hoofd. Gewoon de rust niet kunnen vinden. Benauwd blijf ik nog wel en de tumor voel ik ook af en toe lijkt wel. Maar de ergste fase is voorbij.

Ik wil je bedanken buurvrouw omdat je mij weer even hebt wakker geschud. Ik kan er weer tegenaan. En of het nou wel of geen kanker bestrijdende dingen zijn die ik doe maakt me niet uit. Het gaat er om dat ik mij er goed bij voel en dat doe ik.

Het zal nog wel een paar weken duren voordat ik weer in mijn energie zit, want zo’n longontsteking is een behoorlijke aanslag. Maar het begin van herstel is er.

Dinsdag 27 oktober zit ik bij mijn longarts in Rijnstate en kijken we wat we gaan doen. Hoe dan ook zal dat na de scan van 4 november en de evaluatie van 10 november worden. Voorlopig rustig aan en over een paar dagen maar weer eens naar buiten om een frisse neus op te doen.