De tweede ronde

Inmiddels vandaag alweer een weekje terug van ons verblijf bij de ouders van Aleksandra in Polen. Een week waarin ik besloot om uiteindelijk helemaal te stoppen met de supplementen die ik slikte. Tevens met het Chinese kruid wat ik gebruik en wat de tumoren doet fermenteren. Zoals jullie weten slik ik dit sinds een maand of drie. Ik kom er mee uit zodra ik daadwerkelijk het gevoel heb remissie te kunnen aantonen. Vooralsnog zit het er nog en weet ik dat vooral omdat ik de tumor in mijn long voel steken. Dat is en blijft voor mij de graadmeter. Al die andere tumoren zijn een stuk kleiner en daar heb ik gewoon minder tot geen last van. Soms voel ik mijn klieren opgezet, of krijg ik ineens een zweetbui. Maar dat kan ieder mens hebben en ik moet dat niet altijd relateren aan de kanker die ik heb. Vandaar dat ik mij niet ongerust maak over wat er allemaal in mijn lijf zit. Zelfs achter mijn oog en mijn neus. Stel dat dat gaat groeien….dan weet je in ieder geval dat het er zit 😉

Bij mijn schoonouders in de tuin in Polen

Ik besloot om helemaal te stoppen omdat mijn rode bloedcellen verkleind waren. Mijn hemoglobine stond bij de laatste bloedtest op 6 en leek met de week te zakken. De stop met alles deed mij goed. Ik at gezond en alles biologisch. Na een paar dagen 18 km gefietst in de omgeving. Rustig aan gedaan, maar wel doorgetrapt. Ik voelde de energie weer terug komen.

Veel gelezen weer over zelfgenezing en hoe belangrijk onze mindset hierbij is, maar vooral ook tot de conclusie gekomen dat ik mijn energie beter moet gebruiken. Dat beetje energie wat ik had ging alleen maar op aan anderen. Natuurlijk help ik mensen graag, maar uiteindelijk kost dat ook energie. Naast dat ik er soms ook energie van krijg, want het is fijn te weten dat anderen energie van jou krijgen. Of hoop.

Maar het ergste was dat ik in de gevechtshouding stond. Als iemand het niet met mij eens was of als iemand onzin vertelde dan ging ik er keihard tegenin. Respectvol en moverend, maar het gierde soms door mijn lijf. Zoals bijvoorbeeld het voorval met de NET patiëntenvereniging. Het artikel wat men op Facebook poste over een patiënt en zijn ervaring met thc. Een sterk overtrokken artikel wat kant nog wal sloeg. Er zaten gewoonweg onwaarheden in. En dat men met THC en 120 druppels per keer geheugenverlies krijgt en hartkloppingen dat klopt. Ik heb het zelf meegemaakt want ik wil echt alles weten en testen zodra ik denk dat ik er iets mee kan. Ik gebruikte – geloof het of niet – soms 5 pipetten van een 10 ml flesje thc. Dan krijg je geheugenverlies. Als ik iets wilde vertellen dan was ik soms na 5 seconden kwijt waar ik het over wilde hebben. Midden in de nacht kon ik met hartkloppingen rechtop in mijn bed zitten en dacht ik dat ik dood ging. Zo ging alles te keer. En dat soms wel 8 keer in één nacht!

Je moet het ook met beleid in nemen en ieder lichaam is anders. Begin gewoon met 2 druppels en kijk hoe het gaat. Om nog maar te zwijgen over de pasta die nagenoeg puur is. Of zetpillen….ik heb het allemaal geprobeerd.

Water drinken is goed. Maar als je vijf liter water in een half uur drinkt dan ga je dood. En zo is het ook met THC. Het is een geweldig middel, maar bij een te hoge dosering krijgt je problemen.

Waar het mij om ging was twee dingen: Ik vroeg duidelijk aan degene die de pagina beheerd of ik mijn ervaringen met andere NET patiënten zou mogen delen omdat ik GEEN reguliere behandelingen doe, maar blijkbaar wel met de juiste dingen bezig ben omdat ik nog steeds leef en zelfs al sinds november 2016 GEEN longontstekingen meer heb gehad??? Daarbij zijn er veel patiënten die zich aan mij optrekken door mijn positiviteit. Dan zou je kunnen verwachten dat een Patiëntenvereniging zou zeggen: Edwin doe je verhaal. We hopen dat onze patiënten er ook iets mee kunnen? Want een patiënt bepaald zelf wel of men iets wel of niet doet. Daarbij zou ik een mooi stuk schrijven en heb ik nog steeds alle respect voor de reguliere zorg. Maar het antwoord was dat men hier niet aan kon beginnen. Veel patiënten willen dat , maar als men daaraan begint is het einde zoek. Daarbij krijg men dan ook weer diverse vragen die opgevolgd dienen te worden wat ook weer tijd met zich meebrengt. Ik snapte dat volkomen.

Een paar dagen later kwam men echter met de betreffende post uit wat ging over een patiënt en diens ervaring met THC. Dan denk ik: Waarom hij wel en ik niet? En daarbij komt dat THC in zo’n zwart daglicht kwam te staan met zulke onzin verhalen dat ik niets anders kon dan daar tegenin te gaan.

Ik maakte daarbij geen reclame voor THC een merk, bedrijf of persoon, maar ik verdedigde het gebruik van THC op een mildere manier zoals het bedoeld is. Ik refereerde tevens aan het feit dat THC gewoon op doktersrecept is te krijgen via een door de overheid aangewezen apotheek in Den Haag! Volkomen legaal dus! En blijkbaar omdat het echt wel iets goeds doet waar je gewoon weg niet meer omheen kunt?? Wetenschappelijk bewezen of niet, het is een feit!

Maar goed. Ik ben geblocked. Daarna kwam er een virale hoos aan reacties. En sommigen waren alles behalve respectvol, maar daar kon ik niets aan doen. Het zijn mensen die mij soms volgen, maar ook mensen die het onderhand zat zijn dat er op een gekleurde manier gepost wordt over o.a. THC of andere complementaire geneesmethoden. Maar goed, dat is ons systeem. Een systeem waar hogere belangen gelden dan die van patiënten. Een systeem waarbij ik geloof dat geld de belangrijkste drijfveer is.

Het blijft mijn mening. En een ieder mag er het zijne over denken. Zolang we respect voor elkaar hebben en elkaar niet lastig vallen vind ik het allemaal wel best.

Ik dacht er even aan om de reactie van de patiëntenvereniging hier te posten. We leven immers in een vrij land, maar ik laat het er bij. Mijn reactie was volgens een bestuurslid kinderachtig. Ik wilde er weer tegenin gaan, maar als ik lees hoe men de klacht heeft afgehandeld, dan kan ik alleen maar keihard lachen omdat ze er daadwerkelijk weinig tot niets van begrepen hebben. En dat blocken van mij….zeg nou zelf….wat een kinderachtige methode…iemand blocken omdat deze kritisch was. Sorry. Het slaat allemaal kant nog wal.

Ondertussen merk je dus dat ik het hier bij laat zitten. En zo is het met meerdere instanties en personen. Ik vind het allemaal wel best en ze zoeken het maar uit. Mijn energie moet naar de genezing vloeien. Naar mijn cellen die het hard nodig hebben om weer gezond te worden.

Iedere dag doe ik mijn affirmaties en iedere avond bid ik tot god. Dat doe ik al zeker sinds…november 2016;-) Een voor mij belangrijke mijlpaal denk ik omdat ik toen heel veel zaken anders begon te zien.

Zo anders en zelfs vol vertrouwen dat ik zelfs de op mijn verzoek geplande operatie om 2/3 van mijn rechterlong in januari jl. te verwijderen aflaste.

Afgelopen maandag ben ik weer volop begonnen met de supplementen. En met het specifieke Chinese kruid. Ik maak sapjes van wortels morgens en avonds van bieten. Doe er een appeltje bij en klaar. Drink schat ik een liter per dag. Ik volg hiermee geen speciaal dieet, maar voeg het gewoon toe aan mijn dagelijkse maaltijden. Ik neem weer iedere avond trouw thc en slaap weer als een blok.

Eén van de redenen dat ik zo gemotiveerd ben geraakt is toch Henk Fransen. Henk en ik kennen elkaar van een ontmoeting in 2015 op een lezing van hem. Ik volg hem sindsdien. Was nogal kritisch over hoe hij Zhineng Quigong in de markt zette, maar heb met Henk een heel fijn skype onderhoud gehad tijdens mijn verblijf in Polen. Ik begrijp hem nu. Volkomen zelfs! Blijft een feit dat ik nog steeds vind dat je twijfels moet hebben of wat Henk Zhineng Quigong noemt ook zo genoemd mag worden, maar daar is inmiddels aan gesleuteld. Het gaat om het gevoel wat je klanten meegeeft. En daar kan ik mij van alles bij voorstellen. Want ik was een keer aan het oefenen, maar zeer nonchalant. Had de tv aanstaan in de slaapkamer en had mijn ogen dicht. Raakte in een soort trance en zag een vriendin in de hoek van de kamer. Naast haar liep iemand voor het bed, langs de tv naar mij toe. (Ik had mijn ogen nog dicht en deed mijn oefeningen maar draaide met mijn hoofd mee alsof ik keek ) Ik draaide mijn hoofd naar mijn vriendin en zeg: Wie is dat? Je tante Edwin. Tante? Ja, tante Jannie. Bizar….mijn tante is enkele jaren geleden overleden. Zij was erg spiritueel weet ik. Ik schud mijn hoofd en open mijn ogen. Niks natuurlijk. Hoe kan dit? En dat bedoel ik dus te zeggen. Ik deed mijn oefeningen, maar niet secuur. Niet oplettend of ik mijn hand wel goed had liggen en of de bewegingen met mijn arm wel goed gingen. Maar vol overtuiging haalde ik energie uit het universum en gooide dat door mijn lijf als een groot wit licht en let het er weer uitkomen alsof het als een stofzuiger slechte energie uit mijn lijf haalde. En hierdoor benaderde ik dus blijkbaar deze energetische frequentie waarbij mij dit overkwam. En dat is waar het om gaat!

Henk gaf mij toegang tot zijn programma: Eerste Hulp Bij Kanker. En dagelijks kreeg ik een email met daarin een nieuw hoofdstuk met video’s waarbij je als kankerpatiënt te horen krijgt dat er nog zoveel mogelijk is en dat je vooral vertrouwen kunt krijgen en hoop kunt krijgen. En hoe fijn is het als je berusting krijgt? Genezen gaat niet altijd over beter worden. Je kunt ook innerlijk genezen. Ik kan dit programma van Henk iedereen aanraden. Geef je gewoon vrijblijvend op en kijk of je er iets mee kunt? Misschien wel helemaal niet, maar dan wordt waarschijnlijk jouw pad wat je nu volgt weer versterkt. Niets te verliezen.

Ook voor de dierbare van patiënten is het belangrijk te weten wat er door een patiënt heen gaat. En te weten wat er allemaal mogelijk is zodat jullie er samen over kunnen praten en er eerder en makkelijker begrip komt voor bepaalde keuzes die men maakt. Henk, je kunt bij mij niet meer stuk. Check: www.henkfransen.nl Een andere site welke Henk beheerd is de site van Anneke. Anneke is helaas overleden, maar heeft na haar diagnose nog een aantal jaren genoten van het leven en heeft voor ons zoveel uitgezocht dat ik haar website in het begin van mijn ziekzijn helemaal offline heb gezet omdat er zoveel waardevols op staat. Via deze site www.kankerhoeverder.nl kwam ik verder. Zo kwam ik op de documentaire van Tie Bollinger. The truth about cancer. Ze staan allemaal op YouTube. Ik zie Henk Fransen als de Nederlandse Tie Bollinger ( Die hem ooit interviewde ), met dat verschil dat Henk alles in het Nederlands vertolkt maar ook concrete handvatten heeft om jouw kanker aan te pakken. Naast een reguliere behandeling of zonder. Het is aan jou!

Om weer even terug te komen over het verdelen van mijn energie. Het was Henk die mij wakker schudde tijdens onze Skype conference. Hij zag direct dat ik in de gevechtshouding stond en dat ik hiermee mijn genezing belemmer. Het was Henk die aangaf afscheid te moeten nemen van mensen die mij energie kosten. Hoe vaak mijn ex, mijn vriendin, mijn familie en mijn vrienden dat niet tegen mij zeggen. Uiteindelijk nam ik het van Henk aan. Omdat hij heel stellig aangaf dat dit mijn genezing in de weg staat. Ik wist het al die tijd al, maar kon mijzelf zo moeilijk veranderen. Maar nu was het Henk die het aangaf. En was het de druppel die de emmer deed overlopen.

Vandaar dat ik mijn privé account op Facebook nu heb afgesloten voor derden. Het is niet langer openbaar wat ik post. Ik weet dat veel mensen mijn volgde. Zeker 600 personen. Deze personen waren NIET bevriend met mij, maar konden mij wel volgen. Dat kan dus niet meer. Indien U iemand bent die mij oprecht wilt volgen dan kan dat. Nodig mij uit voor een vriendschap en ik accepteer deze. Mits ik het gevoel heb dat een fake account is of niet met de juiste bedoelingen is? Ik wil echter niet dat alles en iedereen alles over mij weet. Zeker geen mensen die IK bewust van mijn Facebook heb gegooid. Zij kunnen te allen tijde deze blogs lezen, maar meer ook niet. Er zijn genoeg mensen uit mijn verleden waarvan ik weet dat ze alles van mij volgde, maar waarvan er ook een aantal zijn die nog een les te leren hebben omdat ze te snel waren met mij aan de schandpaal te nagelen. En die mensen hoef ik voor mijn gevoel ook niet meer om mij heen te hebben. De tijd zal leren of deze mensen überhaupt nog een plek in mijn leven waard zijn, maar ik neem er afstand van omdat ze mij niets brengen maar wel energie kosten.

Dit was weer even een korte update. Ik ben weer volledig begonnen met de supplementen en het specifieke supplement waardoor de tumoren worden aangepakt. Over twee weken weer een bloedonderzoek en vervolgens een plan maken op het moment dat mijn hb weer daalt. Ik eet verder gezond en pak voldoende rust.

Fijn weekend