BLOGJE: Remissie aangetoond bij mijn NET kanker??

REMISSIE???

Onlangs heb ik de uitslag van de scan in het AVL mogen ontvangen en kan ik niets anders zeggen dan dat er remissie is aangetoond.

Dit had ik al die tijd sterk voor ogen. Ondanks dat alle artsen en de NET patiëntenvereniging blijven volhouden dat deze kanker in de fase waarin ik zit zich niet laat regeren, heb ik het tegendeel kunnen bewijzen. Maar wat zegt dit?

Wat dit zegt mogen jullie zelf bedenken 😉

ERASMUS UMC

De verhuizing van het AVL naar het Rotterdamse Erasmus UMC is een feit. Ik was in het AVL in goede handen bij mijn behandelend arts, maar er zijn enkele zaken voorgevallen waardoor mijn vertrouwen weg is in het NET kenniscentrum aldaar. Ik ben een zeikerd dat weet ik, maar als het gaat om mijn leven, dan zeik ik net zo hard totdat ik krijg wat ik nodig heb. En als dat niet lukt in het AVL dan zoek ik een ander kenniscentrum. ( Mijn speciale dank gaat uit naar de heer S. Burgers )

Via een vriend kreeg ik de tip om naar het Rotterdam UMC te verhuizen. Het kenniscentrum daar is op het gebied van NET “net” even iets anders ingericht. Ik heb inmiddels al enig mail verkeer gehad met één van de artsen aldaar en zie uit naar mijn eerste afspraak.

Gisteren heb ik mijn complementair behandelend arts van 87 aan de lijn gehad. Hij belt mij regelmatig hoe het met mij gaat? We stemmen e.e.a. af, maken een plan en gaan weer verder. Zo ben ik nadat ik uit Spanje terug kwam weer begonnen met de medicatie van hem en krijg ik deze week een nieuw kruid wat de twee supplementen die ik reeds slik zal versterken. Ik leg het in eenvoudige taal uit:

Ik heb nu sinds enkele maanden een supplement wat de tumorgroei hoort te doen stoppen. En ik heb een supplement wat de tumor dient te doen afbreken. Echter breekt de tumor misschien sneller af dan dat hij groeit, maar gaat het niet hard genoeg 😉 De tumor is aardig in beweging en wil graag overleven. Dus krijg ik een derde kruid wat ervoor dient te zorgen dat de tumor echt stil komt te liggen, waardoor de andere kruiden nog beter hun werk kunnen doen om de tumor te doen afbreken. Simpel toch?

E.e.a. niet te snel en alles gecontroleerd, want mijn nieren maken overuren! Wat denk je wat er in mijn bloedbaan komt? Snap je? De tumoren eten o.a. ijzer….dus zodra die tumoren fermenteren komt het ijzer in mijn bloedbaan….dat geeft gelijk een vertekend beeld zoals we onlangs konden zien bij de bloeduitslagen. Mijn hele ijzerhuishouding is van slag. Maar ik maak mij daar dus niet druk om omdat ik het kan verklaren.

Al met al blijft het dus van belang goed te drinken en te detoxen. Het afval in mijn bloedbaan moet afgevoerd worden.

Voor nu laat ik het hierbij. Heb geen zin meer om vanavond nog meer te schrijven. Wilde even iets laten weten omdat het alweer even geleden is dat ik een blogje schreef, maar ik ga lekker op de bank hangen en zoals altijd weer stoned worden zodat ik de tumoren nog eens extra aanpak!

Jullie hebben geen idee hoeveel berichten ik soms krijg van mensen die mij om advies vragen, maar beste mensen, ik ben geen arts en doe gewoon wat ik doe. Ik kan niet zeggen je moet dit of dat? Ik heb er niet voor geleerd! Ik leer alleen van de omstandigheden waarin ik zit en ik weet dat u uw eigen waarheid zult moeten achterhalen. Niet ik, maar u! Ik probeer u indirect te helpen door te bloggen en dit alles met u te delen, maar ben geen arts en hoop op uw begrip.

Uw waarheid ligt op u te wachten. Net als mijn waarheid op mij wacht. En ik kom er steeds dichterbij voor mijn gevoel. Het grote voordeel van mij ten opzichte van vele mede patiënten is dat ik –  haast – geen angst ken. Haast zei ik. Waarom moet ik bang zijn voor de dood terwijl iedereen op een gegeven moment komt te overlijden? Zo spannend kan het dus niet zijn toch?

Het leven hier op aarde heeft het goed met mij voor. Daar geloof ik in. Alles wat ik mee maak is bedoeld zoals het is en het is aan mij hier het beste uit te halen. Daarom heb ik ook nergens spijt van. Ik had dingen anders kunnen doen, maar zou alles zo weer doen. Precies zo. Gek? Kan zijn, maar het voelt zo en het voelt goed.

Problemen in ons leven dien je niet te zien als stopborden.  Ooh een probleem, nu stop ik maar met het naleven van mijn doelen. Natuurlijk niet! Het zijn “signalen” die ervoor zorg dragen dat je sturing kunt geven aan jouw bestaan hier. Wees blij dat zich problemen voordoen, want daar leer je juist van om nog sterker te worden en nog doelgerichter te kunnen zijn dan je al was.

Ze zorgen dat je alert blijft en de juiste richting in slaat, zolang je blijft vertrouwen dat wat op jouw pad komt bedoeld is om jou te helpen, kun je de achterliggende boodschappen ontsluieren om uiteindelijk succes te boeken op de door jou ingeslagen weg.

En geloof mij dat mijn kanker echt niet het grootste probleem is waar ik kopzorgen van heb. Maar ik zeg  1 ding: 2018 word mijn jaar! Al ga ik met horten en stoten op 31 december over de drempel….eind volgend jaar verwijs ik naar dit blogje en zullen we zien of ik gelijk heb gekregen 😉

Ik word 96 in 2065 weten jullie nog?