Intake longoperatie 1 december 2015

De intake

Vandaag de intake gehad voor de operatie aan mijn long. De reis naar het Antoni van Leeuwenhoek begint me wel tegen te staan. Op zich valt het mee en moet ik niet zeuren als je bedenkt dat ik door heel Europa heb gereisd, maar man, man zeg, wat een ellende op de terugweg. Twee uur bezig geweest vanaf Amsterdam naar Arnhem. Kan niet meer zoveel hebben denk ik 😉

Afijn, we zijn weer in het Arnhemse en we hebben in Amsterdam de boel weer op stelten gezet. Mijn favoriete Laborant Suki la Cruz heeft ons zoals iedere keer ook nog even opgezocht en Elsie de secretaresse achter de balie weet inmiddels ook wie wij zijn.

Blijkbaar is het ongewoon dat een patiënt alleen maar grappen maakt en de hele wachtkamer zich afvraagt of ik wel thuishoor in dat ziekenhuis? Wat mij betreft blijft ik lekker ouwehoeren, want dit ziekenhuis is waar je gewoon niet wilt zijn. Laten we het dan in ieder geval nog een beetje gezellig proberen te maken.

Alles op schema vandaag. Netjes gewogen, bloeddruk en hartslag spik en span. De longarts gesproken en een goed gevoel gekregen bij hem en de operatie. Het is niet heel veel anders dan de bronchoscopie die ik al medio juni / juli dit jaar had, maar deze keer gelukkig met algehele verdoving, want met nog geen tien paarden doe ik dat nog een keer met een plaatselijke verdoving. NEVER!!!

De bedoeling is dat ze met een stalen buis naar binnen gaan via mijn mond en zo “plop” de luchtpijp in naar de plek waar de tumor in mijn long de onderste aftakking in zijn bezit heeft. Via die pijp – die NIET flexibel is waardoor je een soort degenslikker bent -, kan men de operatie doen maar mij ook zuurstof geven en onder zeil houden.

Het risico wat dit met zich meebrengt is dat men een ader kan raken wat gaat bloeden. Maar men weet exact waar deze zich bevinden en op basis van de 2mm die de “brander” in de tumor brandt, kan men precies inschatten tot hoe ver men kan gaan om te voorkomen dat men meer kapot maakt dan lief is.

Dit kun je, je er een beetje bij voorstellen

Na een half uur is de operatie klaar en word ik weer wakker om uit te slapen. Hooguit krijg ik een blauwe lip en is mijn keel pijnlijk.

Ik was binnen tien minuten overtuigt om deze ‘eenvoudige’ operatie aan te gaan. Heel even bekroop mij de twijfel toen hij mij vroeg wat men moet doen op het moment dat mijn hart komt stil te staan. hahaha, wat denk je zelf? Zorgen dat dat ding weer zo snel mogelijk gaat kloppen natuurlijk.

Voor alle zekerheid heb ik Elsie, de polie baliemedewerkster gevraagd op mij te springen als het zover mocht zijn. Gezien ze hier ervaring mee heeft weet ze wat te doen. Echter is die persoon destijds overleden. Maar dat kwam waarschijnlijk omdat ze begon te springen met haar High Heels hahahaha. Over een perforatie gesproken 😉

De planning is tweede week januari 2016. Dan heb ik nog meer dan een maand om verder te herstellen van de longontsteking en verwacht ik zonder kleerscheuren de operatie te ondergaan.