Korte opname in Polen

Heerlijk op vakantie

Afgelopen zaterdag voor onze vakantie naar Polen gereden. Twee dagen daarvoor een bronchoscopie gehad omdat ik me niet goed voelde en mij meldde bij de eerste hulp in Arnhem. Al met al kon ik vrijdag naar huis zonder medicatie en leek alles goed te zijn en kreeg ik niet een echte reden waarom ik mij zo slecht voelde?

De rit naar Polen zat niet mee. Veel files en oponthoud aan de grens i.v.m. controles. Slecht geslapen ook en ik voelde me steeds zwakker worden. Afgelopen nacht veel steken ineens Ter hoogte van mijn rechter long. Kon moeilijk ademen en liggen lukte ook niet.

Half drie, twee x paracetamol genomen om een uur later wakker te worden en te besluiten maar de dienstdoende arts in Prudnik te gaan. De gaf mij een doorverwijzing naar een ziekenhuis een stad verderop.

Het duurde een paar uur voordat we geholpen werden en in het systeem stonden. Ik was ook de enige buitenlander in het ziekenhuis. De longarts had niet eerder een patiënt met mijn type kanker en vond dat ik er ondanks alles goed uit zag?

Een hartfilmpje laten maken. Dit was super! Dus daarover geen zorgen.

We hebben röntgenfoto’s laten maken en een echo. Het is dan niet het modernste ziekenhuis, maar ze hebben wel alles en het is schoon. Op de foto’s was te zien dat vooral de bronchiën ontstoken waren. Ik zou morgen bloed moeten prikken en speeksel moeten laten onderzoeken, maar gezien ik donderdag uitgebreid onderzocht ben en alles goed was vond ik dat persoonlijk niet nodig. Ik en vooral Aleksandra als tolk hebben hem uitvoerig bijgepraat en uiteindelijk besloten om mij met een antibiotica naar huis te sturen.

Het liefst zou hij mij een paar dagen ter observatie houden, maar als ik het rustig aan doe dan zijn die pillen net zo goed als een infuus. Daarbij krijgt het ziekenhuis een vergoeding om mij drie dagen te houden. Niet dat men mij daarom wil houden, maar ik ga af op mijn gevoel en luister naar mijn lijf. Ondanks de mooie telefoon op mijn kamer wilde ik toch graag naar huis.

Al met al vond de arts het ook meevallen want hij had verwacht dat het veel erger zou zijn omdat mijn long nauwelijks hoorbaar was. Maar die werkt al langer op halve kracht hebben wij aangegeven.

Ik ga wat slaap inhalen en vanaf morgen vakantie vieren. Maar wel rustig aan, want het is de laatste weken gewoonweg te veel geweest van alles. Reden om binnenkort een belangrijke beslissing te nemen. Daarover binnenkort meer?